sedamla

Her şeyi bildiğimizi sanırız bazen; aşkı, kardeşliği, dostluğu, başarıyı, mutluluğu, …

Sonra hayat bir çıkar karşımıza öğretir bize aslında hiç bir şey bilmediğimizi. Gücümüz acizliğe, beraberliğimiz yalnızlığa dönüşür. Sevgi değil nefret öğretir bazen kelimelerin can acıttığını, zamanın bizi biz yapmaktan aldığını görürüz bazen. Korkuyu tadarız, karanlıktan ya da yalnızlıktan. Ama ne fark eder ki hayat yine oyununu oynamıştır. Zar atma sırası bizde. 2-1 mi 6-6 mı? Önemli olan ne attığınız değil oyunu nasıl oynacağınızdır. Unutmadan gele atıp bekleme şansınız yoktur. Çünkü zaman beklemez.