Bakıyorum ama göremiyorum ya da görüyorum ama bakamıyorum bazen. Baktığımla gördüğüm mü farklı ya da ben mi farklıyım bilmiyorum. Tek bildiğim bana baktığı gibi başkalarına da baktığı artık. Peki onlar benim gördüğümle aynı şeyi mi görüyorlar? Bu yüzden mi ben onlarla aynıyım ya da onlardan farksızım onun gözlerinde. Gözler kalbin aynası ise o vakit oradaki yerimde pek sağlam sayılmaz. Neye inanacağım? Gözlerine mi sözlerine mi? Hareket vakti geldi de geçiyor bile. Treni kaçırmamak adına sanırım artık benim kaçma zamanım. O zaman elveda gördüğüm, elveda baktığım, elveda hissettiğim, elveda kal diyemeyen, elveda…
sedamla
Hiçbir raslantı tesadüf değildir..
Leave a Reply