Ben baharat çok severim. Antepli olmamdan kaynaklı salçayla da pek haşır neşirimdir. Güzel bir yemekten sonra da çayın yanında tatlı da iyi gider. Bana göre hayat da uzun yemek senfonisi misali. Önce karnını doyurmalı ki sonra gözü açılsın. Ne verebileceğini ve nasıl verebileceğini iyi seçsin. Arada tatlı, arada hüzün, bir tutam da keder dengelemek için gerekli.
En sonunda da güzel bir Türk kahvesi. Yaşadıklarımızı sindirmek, benimsemek ve özümsemek için.
Leave a Reply