sedamla

Ayrılığın ya da kavuşamamanın izleriydi beni sana, seni bana getiren. Nasıldı, nedendi bilmiyorum ama anlamı da yoktu sanırım. Hayat senle beni karşılaştırdı, kaldığım yerden, olduğum benle devam edebilmem için. Üzüntülerimdi beni besleyen, hatalarımdı güçlendiren. Bu yüzdendi senin bana gelişin, benim senden gidişim. Keşkelerimin artma sebebiydin, mutluluğumun ise azalma. O yüzden artık herkesin kendi yolunu tutma vakti, bir cebinde pişmanlıkları, diğer cebinde umutlarıyla…