Mehtaplı gecelerde kaybettim bendeki seni. Ay ışığının denize düşmesi misali öyle ulaşılmazdın artık benim için.
Sensizliğin ilacı sana olan sessizliğiminde gizliydi. Gözlerine hapsolan ben, ayaklarımdaki prangalardan yine bensiz gözlerinle kurtuldum. Bir zamanlar ille de sen diyen dilim artık lal olmuştu. Zamanda kaybolan ben hayata yeniden başlama ümidiyle yıldızların rehberliğinde yola koyuldum.
Leave a Reply