Hayatın aldığı kadar verdiğine inananlardanım. Önemli olan hayatın almasına izin verirken verdiklerini de almasını bilmek. İşte bu noktada kumbaramda biriktirdiğim Dostluklarımı düşünürüm… Hayatın bana özenle seçip sunduğu o değerli insanlar… Konuşmadan beni anlayan, konuştuğumda dinleyen, çözüm üreten ya da çözümün ta kendisi olan, sevincimi paylaşan ve mutluluğuma mutluluk katan, beni üzen ya da benim üzdüğüm, hatalar yapan ya da benim hatalar yaptığım ama buna rağmen aynı yolda yan yana yürümeye devam ettiğim dostlarım…
Nereye gidersem gideyim yanımda taşıyacağım anılarımın baş kahramanları onlar. Varlığınız için teşekkür ederim…
Leave a Reply