Acıları unutturan, yaraları saransın.
Bazen ne gidebilensin ne de kalabilensin.
Kaldığında güldüren, gittiğinde de süründürensin.
Ey zaman, kendinle beraber beni de yanında götürensin.
Bitti dediğimde her seferinde “yeniden” diyebilensin.
Ruhun bedenle savaşma sebebisin.
Yalnızlık Cumhuriyetinin baş kahramanısın…
Leave a Reply