Mutluluk dediler "SEN" dedim. Hüzün dediler "SEN" dedim. Aşk dediler "SEN" dedim. Hayat dediler "SEN" dedim. Bir gün sen dediler "HİÇ" dedim. Beni Benimle Bırak - Levent Yüksel 

Valizimi hazırladım yarına yolculuk için. Umutlarımı koydum yanına da hayallerimi. Anılarımı yerleştirdim kırılmayacak şekilde. Gözyaşlarımı da alıyorum yanıma mutlulukta ya da hüzünde kullanmak için. Sadece "Seni" almıyorum yanıma. Geçmişi geçmişte bırakmayı öğreten "Seni".  Aldım valizimi çıkıyorum yola. Sade ve sadece "BEN" olarak. umay umay - hareket vakti - fizy

Yelkovan akrebi yakalamaya çalışmaktan yorulup vazgeçseydi zaman dururdu. Onun bu bitmek tükenmek bilmeyen azmidir bizi günlere kavuşturan. Günün birinde birisi şöyle dedi: "Yavaşlarsan komaya girecekmiş, durursan da ölecekmişsin gibi yaşıyorsun".  O zaman anladım zamanla aramda anlamsız bir mücadele olduğunu. Durdum ama dinlenmek ve derin bir nefes almak için. Kafamı kaldırıp gittiğim yola bakmak için durdum. Yürüdüğüm yolda ...

Ben baharat çok severim. Antepli olmamdan kaynaklı salçayla da pek haşır neşirimdir. Güzel bir yemekten sonra da çayın yanında tatlı da iyi gider. Bana göre hayat da uzun yemek senfonisi misali. Önce karnını doyurmalı ki sonra gözü açılsın. Ne verebileceğini ve nasıl verebileceğini iyi seçsin. Arada tatlı, arada hüzün, bir tutam da keder dengelemek için ...

Ressamın tuvala dokunuşu gibiydi bakışların. Öyle içten, nazik ve kırılgan. Seni bana anlatışını dinlerken anladım bir "Ben" olduğunu anlatılacak. Duvarlarımın ardındaki yalnızlığımın esaretinden kurtuluşumu seyre durdum seni dinlerken. Kasırganın ardından kalan enkaz misali başladık birbirimizi toparlamaya. Peki kaybolan parçalarımızın yerini nasıl dolduracağız? http://www.youtube.com/watch?v=dO-rnSle_Gc

Güneşin aya küsmesi misali senin gidişin. Sessiz, ışıksız ve karanlık. Benden her gidişin yeni bir başlangıç sona ve yeni bir bitiş bize. Aynı şarkıyı tekrar tekrar dinlemek gibiydi seni yaşamak. Yazı kış misali yaşamaktın sen. Öylesine soğuk, öylesine hayalsiz. Seninleyken Hasretin ne demek olduğunu öğrendim, yalnızlığı özlercesine. Yağmurun gözyaşlarıma karışmasını izledim. Bu sefer ben gidiyorum, ama ...

Masallardaki anka kuşu misali gerçek olamadın. Zamana meydan okurcasına yaşadın hayallerimde. Ama artık rüzgarın gücüyle uzaklaşmanı seyrediyorum benden. Fırtınaya yenik düştük bu sefer. Ne ben fırtınaya direnebildim ne de içimdeki sen bana. Sessizliğini de seninle beraber gömüyorum sonsuzluğa, hiç var olmamışcasına. Yaşama yeni bir anlam katıyorum senden başka, benden başka ve olmayan bizden başka. http://www.youtube.com/watch?v=AiEtRvGT62I

Güneşin aya küsmesi gibiydi senin gidişin... Sessizce ve yavaş... Kal dememin bir anlamı olmayacaktı vaktinin dolmasından dolayı. Aklımda hep aynı soru: Sen olsaydın ben yine aynı ben olur muydum? Yoksa senin dokunuşlarını mı yansıtırdım? Sen gittin, zaman durdu, ben durdum, ama sen yine de gelmedin. Bugün günlerden senin doğuşun, benim doğuşum. İyiki doğdum, seninle büyümek ...

Yarım kalan rüyalarım gibiydin, tekrar uyusam da göremediğim, sonunu getiremediğim rüyalar... Anlatamadığım yanımdın, dokunamadığım tenim, söyleyemediğim şarkılarımdın sen. Kovalamaca oynadığım çocukluğumdun, bir türlü yakalayamadığım. Bu yüzdendir büyümek istemeyişim. Hem en çok sevdiğim hem de en çok korktuğum düşümdün. Seninle olmak uçurumun kenarında durmak gibiydi. Bir adım atsam ya düşecektim ya da yürümeye devam edecektim. Önemli olan ...

Üç kişilik dünyamızın bize kattıklarını sizinle de paylaşmak istedim. İşte size bu güzel dünyadan küçük bir armağan ama benden değil, güzel gözlü, güzel yüzlü, melek kalpliden... Biz başka severdik, o sebepten başka sevemedik O yüzden hep puslu kaldı bakışlarımız Avuçlarımızda okşanmamış saçlarımız Ama kendimizeydi ahımız ya da eyvahımız Yine de o mutlu olsun istedik hep En kızdığımızda bile dilden gönle inmedi ...