Acıları unutturan, yaraları saransın. Bazen ne gidebilensin ne de kalabilensin. Kaldığında güldüren, gittiğinde de süründürensin. Ey zaman, kendinle beraber beni de yanında götürensin. Bitti dediğimde her seferinde "yeniden" diyebilensin. Ruhun bedenle savaşma sebebisin. Yalnızlık Cumhuriyetinin baş kahramanısın... Leyla the Band - Zaman

İster 7 yaşında ister 70 yaşında olun, mutlu olmak için tek sebebiniz kendiniz olsun. Avuçlarınızdan kayıp gidenlerle değil içinizde kalanlarla yaşayın Her şeyden önce kendinizi keşfedin, zaten hayat o zaman keşfedilmiş olacak Sarılın ama sevdiklerinize, eşyalara ve egonuza değil Yokuşlardan çıkarken dostluklarınızda soluklanın, dinlenin ve sevgilenin Ezberleri bozun ama sevdiklerinizin ayarlarını asla Hayatınızdan gidenlere gülümseyin, hayatından gittiklerinize de Cebinizde paradan çok anılarınız ...

Adı olmayan bir başlangıcın sunduğu hayat kazasıydı bizi tanıştıran. Benim zamanla verdiğim savaşı, onun da benimle verdiğini şimdi anlayabiliyordum gözlerindeki benden. Birinci derece aşk yanığının bıraktığı izin o olabileceğini ne ben ne de o düşünebilmişti. Beni sadece başkalarından değil benden bile bu kadar iyi koruyabileceğini, yüzümdeki tebessümün kalıcı misafirliğinde anlamıştım.

Küçüklüğünde yaptığı kumdan kalelerini, şimdi onunla tekrar yapacağını hiç düşünmezdi. Ne kadar çok ağlardı her dalgada yok olan kalesini yeniden yapmaya çalışırken. Şimdi ise kalbinin gözyaşlarını akıtıyordu içine onun yıktığı kalenin surlarını inşa ederken. Rachel Paletten - Begin Again   

Günün Şarkısı :):):) Cher - Strong Enough  

Mehtaplı gecelerde kaybettim bendeki seni. Ay ışığının denize düşmesi misali öyle ulaşılmazdın artık benim için. Sensizliğin ilacı sana olan sessizliğiminde gizliydi. Gözlerine hapsolan ben, ayaklarımdaki prangalardan yine bensiz gözlerinle kurtuldum. Bir zamanlar ille de sen diyen dilim artık lal olmuştu. Zamanda kaybolan ben hayata yeniden başlama ümidiyle yıldızların rehberliğinde yola koyuldum.    

Ne kadar güçlüsün ya da ne kadar cesursun hayat karşısında? Her düştüğünde yeniden diyebilecek kadar mı? Gidene kal diyebilecek kadar mı? Yoksa o sevdiğin insana "Bitti" diyebilecek kadar mı?

İçindeki sesleri kelimelere dönüştürmekte zorlanırken, onu her gördüğünde nasılda şair oluveriyordu her seferinde. Keşke diye geçirdi içinden "keşke gözlerimdeki yazılanları okuyabilse dudaklarıma gerek kalmadan, bendeki onu anlayabilse"...

Hayat benimle olan savaşında zamanın lehine olacağını planlarken, sevginin aleyhine olabileceğini hiç hesaba katmamıştı. Şimdi sıra benimle hayatın değil, zamanla sevginin savaşında.

Denizin rüzgarla dansını seyrederken, ilk aklına o geldi. Ne güzel olurdu yanında olsaydı. Başını omzuna yaslasaydı ve denizin kokusunu beraber içlerine çekseydi. Ama böyle olmasını kendisi iştemişti. Arkasına bakmadan giden, son defaya "Hayır" diyen kendisiydi. Aşkın cesaretle birleşemediği bir ilişkiydi onların yaşadığı. Kal denemeyen ama gidilmesi istenilmeyen yolun başlangıcındaydılar. O karanlık yolda el ele yürüyerek aydınlığa ...