Fotoğraflarıyla daha iyi anladım ki o dünyayı farklı görüyor. Onun dünyasında yalana, hırsa, kıskançlığa ve diğer tüm olumsuzluklara yer olmadığı gibi hayatta da bunların yanına yaklaşmıyor. O her şeyin "Bizim İşimiz" edasıyla yapılabileceğine inanıyor. İnsanların onu tanıyamamasından ya da yanlış tanımasından endişeli olsa da bence bu noktada çok yanılıyor. Bir insan için hayatın daha anlamlı ...

Gidenin arkasından konuşulmasının doğru olmadığına inananlardanım. Bu sebeple de biz yenileri konuşalım. 2014'te tüm güzellikler hayatınızda ömürlük olsun. Yeni insanlar, yeni umutlar, yeni hayaller, sevgiler, aşklar, kardeşlikler, dostluklar, mutluluk ve tabi birazda hüzün. Hepsi bizimle olsun bize kendilerinden birer parça katarak. Sağlıklı, mutlu, huzurlu ve başarılarla dolu bir yıl dilerim. Sevgilerle...

Seninle baharı yaşadığımı sanırken aslında fırtınalı kışa hazırlık içindeymişim. Zamanla yıkılacağına inandığım köprüden son adımını atarken anladım. Arkana bir kez bile dönüp bakmadan giderken açılmaya başlayan yaralarımdı beni sana mecburi kılan.  İçimde yarattığın şeytanı gözyaşlarımla yıkıyorum günahlarından arınması için.   Neden ben ya da neden sen sorularını sormayı bıraktım hayata. Anladım ki bunlar hatalı sorular. Artık kendime ...

Sandığım kadar cesur değilmişim gitmekte de kalmakta da. Sandığım kadar güçlü de değilmişim konuşmakta da susmakta da. Ve sandığım kadar yalnız da değilmişim... Hep gitmeye meyilli benim sanırken zaten aslında senin yanımda olmadığını anladım. Başım daha da dikleşti tattığım her yudum acıda. Beni benden iyi tanırken sen, aslında seni kaçırmışsın. Ben de bunu anladım. O yüzdenmiş ...

Yorgunluğum sana koşmaktan mı, hayatı kovalamaktan mı yoksa kendimi bulmaya çalışmaktan mı? Sana kendimi anlatabilmek isterdim. Ama ben bile bilmezken, tanımazken beni sana nasıl anlatabilirdim ki. Senden beni beklemeni istemek haksızlık mı olurdu?  Peki ya beni düşünmeni beklemek hayal mi olurdu? Geceme gündüz olmanı, uçurumdan düşmemem için elimi tutmanı dilerdim. Bunca istek ve hayal arasında ...

Sevdiğiniz insan için nelerden vazgeçebilirsiniz? Asla dediğiniz kaç şeyi kesinlikle diyerek yapabilirsiniz? Onun, ellerinizden kayıp gidişini izlemek yerine kendinizden vazgeçer misiniz? http://www.thetutuproject.com/  

Hayatın aldığı kadar verdiğine inanırdım. Hatta dört işlemi beceremediğimden derdim benim sonucun hep eksi çıkması. Oysa durum öyle değilmiş. Ben almasını bilmiyormuşum. Bunu kurduğumuz 3 kişilik dünyamızda anladım. Hiç bir şey hayat kadar şaşırtıcı değilmiş. Bana sunduğu bu dünya ile daha iyi anladım. Tanık eden, dile döken, besleyen  bu üç kişilik dünyadan size bir armağan olsun ...

Sessiz çığlıkların resmini çizebilmek gibiydi seni anlayabilmek. Kuytularında sakladığın sırrını çözebilmeyi, seni bulabilmeyi, elimi uzattığımda dokunabilmeyi ne çok isterdim. Dört bir yanımı saran seninle hayallerimi yaşayabilmek isterdim. Seninle BİZ olabilmeyi deneyebilmeyi isterdim. Sonunu bildiğim bu hikayeyi yaşayabilmeyi isterdim. Acısıyla, tatlısıyla en çok da hüznüyle. Seninle hüzün bile mutluluk verirdi çünkü bana. Yüreğimdeki şarkıları söyleyebilmek isterdim sana ...

Bakıyorum ama göremiyorum ya da görüyorum ama bakamıyorum bazen. Baktığımla gördüğüm mü farklı ya da ben mi farklıyım bilmiyorum. Tek bildiğim bana baktığı gibi başkalarına da baktığı artık. Peki onlar benim gördüğümle aynı şeyi mi görüyorlar? Bu yüzden mi ben onlarla aynıyım ya da onlardan farksızım onun gözlerinde. Gözler kalbin aynası ise o vakit oradaki ...

Söyleyeceklerim var benim daha. Bu yüzdendir kelimelerle dans edişim. Hayattan öğreneceklerim var, onun da benden dinleyecekleri.  Paylaşacaklarım var dostlarımla, ailemle, göreceklerim var senden, ondan ve sizden. Anlayacağınız benim daha çok işim var yapılacak, uzun da yolum var gidilecek. Cebimde misketlerim, yanımda sevdiklerim, arkamda da acılarım, hüzünlerim düştüm yollara. Sana bir gün varmak ve bu yolculuğu ...