Hayatta bazen yürürken bazen de koşuyoruz. Bu süreçte "an"ı yaşamayı ya unutuyoruz ya da "an"ı ıskalıyoruz. Sonra bir olay, kişi ya da bir film durup bakmamızı sağlıyor hayatımıza. "Benim Dünyam" filminin sağladığı gibi. Bakıyoruz ama görmüyoruz ya da duyuyoruz ama dinlemiyoruz bazen. Hiç düşünmüyoruz sahip olduklarımızı, neye inanırsak inanalım şükretmiyoruz onlar için. Hep daha fazlasını istiyoruz. Hep ...